Fyrirgefðu

Fyrirgefðu er orð sem mörgum reynist erfitt að segja. Oft er það stolt okkar sem kemur í veg fyrir að þetta orð fari af vörum okkar. Við getum ekki og viljum ekki viðurkenna að okkur hafi orðið á mistök. Finnst erfitt að horfast í augu við sjálf okkur og uppgötva það í fari okkar sem er miður gott.

Því miður reynist okkur svo oft einnig erfitt að fyrirgefa öðrum. Einhver kann að hafa gert á hluta okkar og okkur finnst það of ódýr lausn fyrir viðkomandi að bara fyrirgefa. Viðkomandi hefur verðskuldað refsingu og hann skal fá hana, þó svo að í henni felist t.d. að þú talir ekki við nákomin ættingja í mörg ár. Bara vegna stolts og báðir þjást. Sorglegt, þegar hugsað er til þess að einföld fyrirgefning hefði getað losað um margra ára aðskilnað og þjáningu. Svo þegar loks er fyrirgefið skilur engin í því hvers vegna fyrirgefningin átti sér ekki stað fyrr.

Kristur hafði þetta öðruvísi. Hann tók á sjálfan sig allt það sem við höfum gert rangt og bara með því að segja við hann, ,,Ég trúi að þú hafir dáið fyrir syndir mínar", færir okkur fyrirgefningu Guðs á öllu því ranga sem við höfum framið, alveg sama þó að við ættum enga fyrirgefningu skilið. Það er kallað NÁÐ og hún fæst fyrir trú á Krist.

Ég hef skrifað litinn pistil um fyrirgefninguna. Pistilinn finnur þú hér.