Tilraunin.

Ég ætla að gera smá tilraun með þig:

Haltu niðri í þér andanum í 15 sekúndur. Notaðu kvarðann hér fyrir neðan og teldu í huganum. Þegar þú ert kominn niður kvarðann, þá eru ca. 15 sekúndur liðnar.

1001
1002
1003
1004
1005
1006
1007
1008
1009
1010
1011
1012
1013
1014
1015

Þegar þú varst komin/n nálægt 15 sekúndunum var þér farið að langa í súrefni? Ef ekki, endurtaktu þá tilraunina og hafðu 30 sekúndur, eða þangað til að þú finnur að þig er farið að vanta súrefni. (Ekki bara of lengi svo það líði ekki yfir þig).

Þegar þú fannst að þig vantaði súrefni, þá hefðir þú verið tilbúin/n að greiða hvaða verð sem upp hefði verið sett, ef þú hefðir þurft að kaupa það, bara til að fá súrefni.

Á þennan hátt þarf þrá okkar eftir nærveru Guðs að vera. Ef hún er jafn sterk í lífi þínu og þráin eftir súrefni, þegar þig vantar það, þá eru engin takmörk fyrir því hvernig Guð getur og mun nota þig.

Þegar þráin eftir Guði er jafn sterk og þráin eftir súrefni, þegar okkur vantar það, þá munum við halda boðorð hans. Það munum við gera vegna þess að við viljum ekki að neitt skyggi á samfélag okkar við hann. Við munum halda boðorð hans vegna þess að við elskum hann, en ekki vegna þess að við erum hrædd við að glatast. Ótti okkar verður ótti elskunnar, þ.e. við viljum ekki tapa þeim sem við elskum. Þetta getum við svo aftur heimfært upp á maka okkar. Við höldum hjúskaparsáttmálann vegna ástar okkar til maka okkar, vegna þess að við viljum ekki að neitt skyggi á samfélag okkar og ótti elskunnar er þess eðlis að við getum ekki hugsað okkur lífið án þeirra sem við elskum.

Jesús sagði: Ef þér elskið mig, munuð þér halda boðorð mín. Jóh. 14.15.