Maður / menn ársins!

Fyrir ári síðan datt mér í hug að lýsa því yfir hér á síðunni hver, að mínu mati, væri maður ársins. Ég skal játa að valið vafðist ekki fyrir mér nú, ekki frekar en fyrir ári síðan. Í þetta sinn ætla ég að kjósa fleiri en einn og skal játa það strax að valið er náskylt því sem það var í fyrra.

Menn ársins eru hjón. Eiginkonan hefur staðið þétt við hlið eiginmanns síns sem hefur í sex ár barist við krabbamein. Alveg sama á hverju hefur gengið, alltaf hefur hún, og hann, staðið í fæturna þrátt fyrir að oft hafi ekki verið neitt annað að standa á en einæg trú á Jesúm Krist. Þar er reyndar kletturinn sem aldrei bregst og sá sem reiðir sig á Hann mun aldrei verða fyrir vonbrigðum. Í vor útskrifaðist hún úr háskólanámi og byrjaði í nýju og krefjandi starfi nú í haust. Eiginmaðurinn er altaf samur við sig, alveg er sama hvort hann er að byrja í lyfjameðferð, í henni miðri eða fárveikur vegna hinna sterku lyfja eða vegna afleiðinga aðgerðanna sem hann hefur gengist undir, alltaf er hann jákvæður, bjartsýnn og æðrulaus. Eins og ekki hafi verið nægjanegt að berjast við krabbann og afleiðingar hans, ákvað hann að hefja listnám nú í haust og blómstrar nú við myndistarskólann á Akureyri.

Bróðir minn Rúnar Guðnason og mágkona mín, Júlíana Þórólfsdóttir ættu skilið metalíu fyrir æðruleysið og jákvæðnina sem einkennir allt þeirra líf, þrátt fyrir allt. Þau er menn ársins að mínu mati. Mig langar þó að þau deili þessum titli með börnunum sínum, fjölskyldu og frábærum vinum sem hafa í hvert sinn sem skóinn kreppir að, rétt út hjálparhönd og létt þeim róðurinn. Þó ekki sé hallað á neinn, langar mig að nefna einn vin þeirra, hann Theodór Birgisson en þær eru ófáar fjársafnanir sem hann hefur gengist fyrir, vinum sínum til stuðnings, er hann hefur frétt að þröngt sé í búi, sem ekki nokkurn þarf að undra þar sem Rúnar hefur að mestu verið óvinnufær í öll þessi ár. Teddi, ásamt öðrum, deilir því titlinum með þeim og reyndar mætti færa margt gott til bókar, hvað þann góða dreng varðar en það bíður betri tíma.