Hefur Guð húmor?

Í Fréttablaðinu í dag er viðtal við Jón Gnarr sem að mestu gengur út á pistla hans en nú í haust mun Skálholtsútgáfan gefa út bók með skrifum hans í fyrrnefnt blað. Í viðtalinu ber grín á góma, enda Jón þekktur fyrir gamanleik. Eftirfarandi er m.a. haft eftir Jóni:

"Skilgreining okkar á Guði er sú að Guð grínist ekki, að Guð sé alvarlegt og þunglynt afl, sem er alrangt. Ég veit að Guð grínast, Guð er alveg stórkostlegur húmor."

Ég tel mig vera nokkuð vissan um að margir munu vera ósammála svo afgerandi fullyrðingu um húmor Guðs. Guð er heilagur og einhverveginn er það svo í huga margra að heilagleiki og húmor fara illa saman. T.a.m. hefur stundum verið fundið að prédikurum sem nota húmor til að koma boðskap sínum á framfæri. En er viðeigandi að nota húmor til að koma mikilvægum boðskap á framfæri, eða hefur Guð húmor?

Til þess að fá svar við þessu væri ekki úr vegi að líta aðeins á Jesúm sjálfan og spyrja sig að því hvort húmor hafi einhvertímann verið í orðum Jesú. Til þess að hægt sé að átta sig á því þá þarf að vita hvernig hebreskur húmor er. Í hebreskum húmor þykja ýkjur mjög fyndnar. Kíkjum á eftirfarandi dæmi um orð Jesú:

Í Fjallræðunni segir Jesús: "Hví sér þú flísina í auga bróður þíns, en tekur ekki eftir bjálkanum í auga þínu? Eða hvernig fær þú sagt við bróður þinn: ,Lát mig draga flísina úr auga þér? Og þó er bjálki í auga sjálfs þín. Hræsnari, drag fyrst bjálkann úr auga þér, og þá sérðu glöggt til að draga flísina úr auga bróður þíns." Matteus 7. 3-5

En Jesús sagði við lærisveina sína: "Sannlega segi ég yður: Torvelt verður auðmanni inn að ganga í himnaríki. Enn segi ég: Auðveldara er úlfalda að fara gegnum nálarauga en auðmanni að komast inn í Guðs ríki." Matteus 19. 23-24.

Samkvæmt þessum ritningarversum hefur Guð húmor og notaði húmor til að koma alvarlegum boðskap til skila. Heill bjálki í auga einhvers, trúlega hafa allir hlegið um leið og þeir meðtóku boðskapinn. Úlfaldi að troða sér í gegnum nálarauga, ha, ha, ha, mjög fyndið fannst Hebreum.

Stígum þó varlega til jarðar, líkjum eftir Jesú, og notum ævinlega hæfilega blöndu af húmor og alvarleika til þess að koma boðskap Guðs til skila. Fyrst og fremst þurfum við að hafa áheyrendur í huga og hvaða stíll er best til þess fallinn til þess að ná eyrum þeirra með mikilvægasta boðskap allra tíma. Boðskapinn um friðþægingarverk Jesú Krists, er hann var hæddur, píndur og kvalinn, og síðan nelgdur á krosstré til þess að ég og þú, með því að trúa á Hann, mættum lífi halda.