Höldum vöku okkar !
Var að ljúka við að horfa á athyglisverða umfjöllun í Silfri Egils um trúarbrögð og trúariðkun. Fannst að vísu umfjöllunin stuttleg og sleppa ýmsu mikilvægu en eigi að síður mjög þarft að fá upp aðrar skoðanir en þær að banna alla trúariðkun t.d. barna í skólum.
Það var einn punktur sem mig langar til að draga upp og það er fullyrðing Sigurðar H. Gunnarssonar að Kristin trú eigi engan þátt í því að við lifum í jafn góðu þjóðfélagi og við lifum. Egill nefndi að í trúarbrögðum eins og Islam og Hindúisma væru réttindi kvenna fótumtroðið en hér nytu konur frelsis. Sigurður gat ómögulega séð að kvenfrelsi væri kristnu þjóðfélagi að þakka, þar sem slíkt hefði verið staðreynd 1950 árum eftir fæðingu Frelsarans.
Það er eins og aumingja maðurinn horfi á hlutina gegnum rör og skorti alla heildarmynd. Kristinn siðfræði Vesturlanda er grundvöllur þess þjóðskipulags sem við búum við í dag.
Öldum saman viðgekkst spilling meðal þeirra sem áttu að boða það frelsi og þau mannréttindi sem felast í boðskap Jesú Krists. Þar hugsuðu menn fyrst og fremst um að eiga og viðhalda völdum, m.ö.o. stýrðust af græðgi, í stað þess að boða mönnum frelsi. Það var ekki fyrr en á 16. öld er Marteinn Lúther negldi mótmæli á kirkjudyrnar í Wittenberg, þar sem hann setti fram í 95 greinum kenningar sínar um Kristna trú og leiðir til að endurbæta hana, að siðbót kirkjunnar hófst og menn fóru að skilja hvað Kristin trú boðar, auk þess sem trúin varð aðgengileg almenningi.
Kristin trú boðar frelsi og jafnrétti. Það er ekki trúnni eða Guði að kenna að menn hafa verið lengi að tileinka sér boðskap hennar og setja í framkvæmd. Guð gaf manninum frjálsan vilja og því miður hefur hann ekki alltaf farið vel með það frelsi. Ef við viljum halda áfram að lifa í jafn góðu þjóðfélagi og við lifum, þá skulum við standa vörð um Kristna trú og kristin gildi.
Það var einn punktur sem mig langar til að draga upp og það er fullyrðing Sigurðar H. Gunnarssonar að Kristin trú eigi engan þátt í því að við lifum í jafn góðu þjóðfélagi og við lifum. Egill nefndi að í trúarbrögðum eins og Islam og Hindúisma væru réttindi kvenna fótumtroðið en hér nytu konur frelsis. Sigurður gat ómögulega séð að kvenfrelsi væri kristnu þjóðfélagi að þakka, þar sem slíkt hefði verið staðreynd 1950 árum eftir fæðingu Frelsarans.
Það er eins og aumingja maðurinn horfi á hlutina gegnum rör og skorti alla heildarmynd. Kristinn siðfræði Vesturlanda er grundvöllur þess þjóðskipulags sem við búum við í dag.
Öldum saman viðgekkst spilling meðal þeirra sem áttu að boða það frelsi og þau mannréttindi sem felast í boðskap Jesú Krists. Þar hugsuðu menn fyrst og fremst um að eiga og viðhalda völdum, m.ö.o. stýrðust af græðgi, í stað þess að boða mönnum frelsi. Það var ekki fyrr en á 16. öld er Marteinn Lúther negldi mótmæli á kirkjudyrnar í Wittenberg, þar sem hann setti fram í 95 greinum kenningar sínar um Kristna trú og leiðir til að endurbæta hana, að siðbót kirkjunnar hófst og menn fóru að skilja hvað Kristin trú boðar, auk þess sem trúin varð aðgengileg almenningi.
Kristin trú boðar frelsi og jafnrétti. Það er ekki trúnni eða Guði að kenna að menn hafa verið lengi að tileinka sér boðskap hennar og setja í framkvæmd. Guð gaf manninum frjálsan vilja og því miður hefur hann ekki alltaf farið vel með það frelsi. Ef við viljum halda áfram að lifa í jafn góðu þjóðfélagi og við lifum, þá skulum við standa vörð um Kristna trú og kristin gildi.
0 Ummæli:
Sendu inn athugasemd
<< Heim