Hægt er að sækja
Word Perfect útgáfu af skjalinu, sjá upplýsingar um uppsetningu á Netscape
fyrir Word Perfect skjöl.
126.
löggjafarþing 2000–2001.
Þskj. 771 — 485.
mál.
Tillaga til þingsályktunar
um
skipan nefndar um hönnun og merkingar hjólreiðabrauta.
Flm.: Ísólfur Gylfi Pálmason, Katrín Fjeldsted, Jóhann
Ársælsson,
Kolbrún Halldórsdóttir, Ólafur Örn Haraldsson, Ásta Möller,
Þórunn Sveinbjarnardóttir, Kristján Pálsson,
Einar Már Sigurðarson,
Gunnar Birgisson.
Alþingi
ályktar að fela samgönguráðherra að skipa nefnd til að marka stefnu um hönnun og
merkingar hjólreiðabrauta í þéttbýli og dreifbýli. Tekið verði tillit til
hjólreiðamanna við hönnun nýrra mannvirkja og stefnt að því að hjólreiðar verði
raunhæfur kostur í samgöngu málum á Íslandi.
Nefndin
skili tillögum sínum fyrir 1. janúar 2002.
Greinargerð.
Markmiðið með
tillögunni er að vekja athygli á hjólreiðamönnum í umferðinni, en einnig að
fækka slysum og auka öryggi þeirra.
Hjólreiðar eru
vinsæl afþreying á Íslandi, sem og annars staðar, og hefur hjólreiðafólki
fjölgað mjög á Íslandi á síðustu áratugum. Hjólreiðar eru ódýr, skemmtilegur og
heilsusam legur ferðamáti og vinsæl fjölskylduíþrótt. Fjölmörg dæmi eru um að
fólk í þéttbýli noti reið hjól til þess að ferðast milli
áfangastaða.
Hjólreiðar eru holl og góð íþróttagrein
og er hluti af daglegri líkamsrækt hjá mörgum. Þær eru einnig afar vinsæll
ferðamáti barna og unglinga og er tími til kominn að mótuð verði opinber stefna
í þessum málum. Einnig hefur það mjög færst í vöxt að bæði Íslendingar og
útlendir ferðamenn ferðist um landið á reiðhjólum. Þannig er á sumrum mikil
umferð erlendra ferðamanna frá Leifsstöð og einnig frá Seyðisfirði. Aðstaða
hjólreiðafólks á Íslandi er afar slæm og í mörgum tilfellum er hættulegt að
ferðast um á reiðhjólum þar sem lítið tillit er tekið til
hjólreiðafólks.
Hin fjölfarna þjóðleið frá
Hafnarfirði um Garðabæ, Kópavog, Reykjavík og Mosfellsbæ er stórhættuleg
hjólreiðafólki, sem og gangandi vegfarendum. Talið er að um 16.000 reiðhjól hafi
verið flutt inn til landsins árlega á síðustu 11 árum sem þýðir um 176.000
reiðhjól auk þeirra sem til voru áður. Því er talið að um 66% þjóðarinnar eða
tveir af hverjum þremur landsmönnum eigi reiðhjól.
Of
sjaldgæft er að fyrirtæki og stofnanir hafi sérstakar reiðhjólagrindur við
fyrirtæki sín þó að það hafi batnað nokkuð á síðustu árum en betur má ef duga
skal.
Nauðsynlegt er að gera ráð fyrir þessum
ferðamáta við hönnum nýrra mannvirkja, enda eru hjólreiðar hluti af
nútímaafþreyingu og sumarleyfisferðum.
Æskilegt væri
að í nefndinni sem skipuð yrði væru t.d. fulltrúar Vegagerðarinnar, Sam bands
íslenskra sveitarfélaga, Landssambands hjólreiðamanna, Fjallahjólaklúbbs Íslands
og Hjólreiðafélags Reykjavíkur.
Í Reykjavík var
starfrækt sérstök hjólreiðanefnd sem skilaði ítarlegum tillögum til borgar ráðs
árið 1994, auk þess sem gengið var í samtökin „Car Free
Cities”.
Athyglisverðar eru tilraunir bæjarstjórnar
Árborgar í þessum efnum þar sem boðið er upp á leigureiðhjól til þess að auka
notkun reiðhjóla í umferðinni á Árborgarsvæðinu. Fleiri bæj arfélög eru að huga
að þessum athyglisverða og skemmtilega ferðamáta. Þetta er líkt og er gert í
Kaupmannahöfn en aðstaða hjólreiðafólks í Danmörku er til algerrar fyrirmyndar.
Þar hafa verið markaðssettar hjólreiðaparadísir, t.d. á Borgundarhólmi, en þar
byggist ferða mennska að stærstum hluta á
hjólreiðum.
Það er deginum ljósara að eftir því sem
aðstaða hjólreiðamanna batnar hvetur það Íslend inga til að nýta sér þann
skemmtilega og holla ferðamáta sem hjólreiðar eru.
TIL BAKA