Fyrirspurn til frambjóðenda prófkjörs Sjálfstæðismanna í Reykjavík 27.-28. október 2006

 

Sæll Vernhad
Hvað meinar þú með þessum orðum:

"Setja þarf meiri kraft í uppbyggingu samgöngumannvirkja. Betri samgöngur skila árangri í fækkun alvarlegra slysa í umferðinni og draga úr mengun".

Ertu að meina að byggja þurfi upp breiðari akvegi og fleyri mislæg gatnamót eins og margir flokksbræður þínir telja, eða eru að hugsa um eitthvað annað? Mér er nú hugsað til höfuðborgarsvæðisins.

Kveðja
Magnús Bergsson

 


Sæll Magnús.

Þakka þér fyrirspurnina.
Ég legg höfuðáherslu á tvöföldun vega með undirlagi sem þolir þá umferð sem um þá fer. Í forgang á að vera bygging slíkra vega til Selfoss og vestur á bóginn til Borgarness.
Það er því miður staðreynd að of stór hluti alvarlegra umferðarslysa má rekja til umferðarmannvirkjanna sjálfra. Vegir með 90 km. hámarkshraða þar sem bílar mætast með allt niður í nokkurra tugi cm bili er rússnesk rúlletta.

Ég er talsmaður góðra samgangna innan Reykjavíkur sem utan og það þýðir að við verðum að koma okkur saman um ákveðnar stofnleiðir sem bera þá umferð sem um Borgina fer á hverjum degi.
Sem dæmi vil ég nefna að mjög algengt er í borgum Evrópu að nokkurs konar hringleið er umhverfis borgirnar og þú ferð síða inn á það svæði sem hentar þér í það skiptið.
Þó þurfum við í þessum málum eins og mörgum öðrum að taka með í reikninginn hversu fá við erum´sem byggjum þetta góða land.

Öryggismálin eru mér mjög hugleikin í þessu sambandi. Komi upp einhver almannavá þar sem þyrfti að rýma stóra hluta borgarinnar verður að segjast eins og er að mikið öngþveiti yrði og í langan tíma kæmist enginn lönd né strönd sem gæti haft alvarlegar afleiðingar.
Á hverjum degi lendum við sem sinnum bráðaþjónustu eins og slökkvilið og sjúkraflutningar þar sem sekúndur skipta máli, í töfum vegna þungrar umferðar.
Ég er sömuleiðis ansi hræddur við það ástand sem mun skapast þegar við Reykvíkingar fáum aftur alvöru snjóavetur.
Þess vegna tel ég ákaflega brýnt að setja meiri kraft í uppbyggingu umferðarmannvirkja.

Með kveðju, Vernharð