Svellkúnstir Nokkur ráð sem hjálpa jafnvæginu á hálkutímum

---

Skóbotninn skal ná gripi. Sléttbotna skór veita enga festu. Mannbroddar geta jafnvel verið nauðsynlegir.

Hálka á hallandi undirlagi er sérlega varasöm. Öruggara er að ganga á jafnsléttu því þar stuðlar þyngdaraflið (þ.e. hallinn) ekki að jafnvægisröskun.

Því sléttari sem klakinn er því hálli er hann. Hrjúft yfirborð veitir festu. Snjóhjarn eða mulningur eru spyrnublettir.

Ef þið gangið hægt yfir svellið þá er auðveldara að stýra för, beygja og stoppa sig af. Stjórnlaus áhrif tregðulögmálsins eru þar með lágmörkuð.

Gætið þess að breyta ekki um stefnu snögglega eða reyna að taka snögglega af stað. Við höfum tilhneigingu til að stefna áfram í sömu átt og áður og erum því líkleg til að missa jafnvægið.

Takið stutt skref fremur en löng.

Lyftið fæti sem styst frá jörðinni svo að þið njótið stuðnings beggja fóta sem lengst.

Mikilvægt er að vera ekki stífur í fótunum. Hnjáliðurinn er nauðsynlegur dempari fyrir líkamann þegar fæturnir skrika til.

Gætið þess að halda ekki á neinu verðmætu eða brothættu. Maður verður að geta hlíft sjálfum sér og beitt höndunum til að ná jafnvægi

Ef þið þurfið að halda á einhverju, gætið þess að það sé ekki mjög þungt og að það sé ekki misvægi milli vinstri og hægri handar. Slíkt truflar jafnvægisskynið

Ef þið sjáið fram á að detta eða renna, krjúpið þá varlega. Það eykur jafnvægistilfinninguna og lækkar fallið

Ef notið hendur til að verjast höggi þá koma hanskar að góðum notum

Þorsteinn - Janúar, 2005